Abesti hau, Berri Txarraken azken diskoko lehen abestia da. Unkigarria iruditu zait, metafora eder bat erabiltzen duelako abesti honen esanahia azaltzeko:
Suge bat erabiltzen du herri gisa, kasu hontan Euskal Herri gisa, eta esaten du lehen hegazti bat zela, aske zen herri bat, baina hegoak kendu zizkiotela eta orain lurretik narrastu behar dela, Euskal Herriari eskubideak kendu dizkioten bezela.
Badago zati bat "lurretik jarraitu behar badut ezait batere inporta, izango naiz ziur, narrasti guztien lagun". Kasu hontan nire interpretazioa honako hau da: Euskal Herriak lurretik jarraitu behar badu, lurretik jarraitu behar duten beste herrialdeen laguna izango dela, adibidez, kataluñarena.
Letra:
Hegazti bat naiz , hegazti bat naiz
Bi besoak galdu nituen baina orain
hegalak erne zaizkit eta
banoa ezezagun zaidan
horren muina ezagutzera , banoa , hegaka.
Banoa , koldarrik ausartenak duen determinazioaz, banoa
eta lurretik jarraitu behar badut
ez zait batere inporta, izango naiz ziur
narrasti guztien lagun
Auskalo zein den bihar
nire oskol berria, muina da behinena
azala aldatzeak egiten du sugea suge izatea
Narrasti bat naiz , narrasti bat naiz
pozoitsua sormena bezain
badakit zein den lohiak uzten duen aho-zaporea
Horregatikan sabelean
etorkizuna nabil zatika erruten
eta letaginak zorrozten
Auskalo zein den bihar
nire oskol berria, muina da behinena
Azala aldatzeak egiten du sugea suge izatea
azala aldatzeak, senak
0 comentarios:
Publicar un comentario